Już w środę 31 marca 2021r. o godz.19:00 darmowy webinar z Excela:
III Excel Party – makra w Excelu
oraz na kanale YT:
Szczegóły i pliki do pobrania są tu:
https://www.cetnarski.com/pobierz/
Blog o Excelu i VBA
Już w środę 31 marca 2021r. o godz.19:00 darmowy webinar z Excela:
III Excel Party – makra w Excelu
oraz na kanale YT:
Szczegóły i pliki do pobrania są tu:
https://www.cetnarski.com/pobierz/
Na początku każdego modułu w edytorze VBA zawsze pierwsze linijki kodu związane są z jego opcjami. Standardowo pierwsza linia to:
Początek kodu każdej funkcji to deklaracja zmiennych. Najczęściej stosowane typy danych to:
Boolean | Typ logiczny. Przyjmuje dwie wartości: True – prawda False – fałsz |
Integer | typ całkowity. Obejmuje liczby całkowite z zakresu -32 768 do 32 767 |
Long | Typ całkowity długi. Obejmuje liczby całkowite z zakresu -2 147 483 648 do 2 147 483 647 |
Currency | Typ wautowy. Obejmuje liczby rzeczywiste z 15 cyfr przed i 4 po przecinku |
Single | Typ rzeczywisty pojedynczej precyzji. Obejmuje liczby rzeczywiste z zakresu: od -3.402823 E38 do -1.401298E-45 oraz od 1.401298E-45 do 3.402823E38 |
Double | Typ rzeczywisty podwójnej precyzji. Obejmuje liczby rzeczywiste z zakresu: od -1.79769313486231E308 do -4.94065645841247E-324 oraz od 4.94065645841247E-324 do 1.79769313486232E308 |
Date | Typ daty. Obejmuje daty od 1 stycznia 1900r. do 31 grudnia 9999r. |
String | Typ łańcuchowy często nazywany także tekstowym. Obejmuje znaki z klawiatury – może ich być od zera do 2 bilionów |
Variant | Typ ogólny. Zadeklarowanie zmiennej jako typ Variant jest w zasadzie jednoznaczne z brakiem deklaracji typu. Dostęp do danych jest jednak dłuższy i spowalnia program. |
O dodatkach Excela pisałam już tu kilka razy. To naprawdę małe, przydatne narzędzia w pracy, wzbogacające standardowe możliwości aplikacji pakietu Office.
Pisząc o dodatkach i to nie tylko do Excela, ale również do Outlooka i Worda nie można nie wspomnieć o mistrzu takich dodatków czyli Oskarze.
można znaleźć naprawdę wiele pożytecznych perełek. Niektóre są całkowicie bezpłatne, niektóre odpłatne (choć ceny są całkiem przyjazne).
Warto tam zajrzeć. Wybranym rozwiązaniom będę sukcesywnie poświęcać kolejne notki.
Najczęściej stosowane metody obiektu Range (czyli komórki lub zakresu komórek) to:
Jak to wygląda w praktyce? Najprościej daną metodę wybrać z rozwijalnej listy właściwości i metod uaktywnianej po wstawieniu kropki za oznaczeniem zakresu:
Przykładowy fragment kodu zaznaczającego zakres wygląda tak:
Public Sub CzyscZakres() Dim Zakres As Range SET ZakresA=Range(“A1:A10”) Zakres.Clear End Sub |
lub np.tak:
Public Sub ZaznaczZakres() Range(“A1:A10”).Select End Sub |
Kilka dni temu na stronie Excel dla każdego na FB można było uczestniczyć w ciekawym webinarze. Można go podejrzeć tu:
101 trików w Excelu – zapis webinaru
Tylko uwaga – prawidłowy zapis jest od 44 minuty, początek niestety został poważnie zakłócony przez działania botów.
Tabela w Excelu to nie tylko ładnie opisane, sformatowane i obramowane komórki – takie coś nazywam zawsze tylko tabelką. Prawdziwa tabela to obiekt, mający swoje właściwości i metody.
Załóżmy, że mamy taką tabelkę:
Chcąc przekształcić te komórki w prawdziwą tabelę, zaznaczamy je, a następnie na karcie Wstawianie wciskamy przycisk Tabela. Można też skorzystać ze skrótu klawiaturowego Ctrl+T.
Pojawi się formularz, w którym można zmienić/zatwierdzić zakres danych jakie mają być tabeli.
Po wstawieniu tabeli do arkusza, aktywacja dowolnej jej komórki powoduje wyświetlenie nowej karty Projektowanie.
Domyślnie nadawana nazwa dla obiektu tabeli to Tabela1 (i dalej Tabela2, Tabela3…). Dostępne są też wzory formatowania, możliwość wstawienia wiersza podsumowania i.in.
Mają c już tabelę – na co warto zwrócić uwagę? Jest kilka istotnych właściwości:
nazwy strukturalne
UsedRange to jedna z właściwości arkusza. Zwraca obiekt Range obejmujący zakres używanych komórek. Zakres ten jest wyznaczany jako prostokąt, którego lewym górnym rogiem jest “niepusta” komórka. Istotne jest tu to, że komórką “niepustą” dla zakresu używanego może być komórka, w której nie ma żadnej wartości, ale jest np.sformatowana inaczej niż pozostałe komórki arkusza.
W kodzie VBA wywołanie UsedRange np. aktywnego arkusza wygląda tak:
Public Sub ZakresUzytkowy() Dim ZakresA As Range SET ZakresA=ActiveSheet.UsedRange End Sub |
Dla właściwości UsedRange można też wywołać adres:
UsedRange.Address
A gdzie jest właściwość UsedRange najczęściej używana? M.in. do sprawdzania i czyszczenia różnych śmieci, które czasem pojawiają się w arkuszu i niepotrzebnie obciążają pamięć i rozmiar pliku.
Moje autorskie aplikacje tańsze o 50% – promocja przedłużona do Mikołajek
Zapraszam 🙂
Range to obiekt w kodzie VBA oznaczający komórkę lub zakres komórek arkusza.
Dla pojedynczej komórki zapis wygląda np. Range(“A1”)
Dla ciągłego zakresu komórek – np. Range(“A1:C10”) lub Range(“A1″,”C10”) – gdzie A1 to adres komórki w lewym górnym rogu, natomiast C1 to komórka wyznaczająca prawy dolny róg.
Można też przypisać całe kolumny lub wiersze, odwołując się do oznaczenia kolumny lub numeru wiersza.
Np. Range(“1:1”) – odpowiada zakresowi wiersza pierwszego
Range(“A:C”) – zakres kolumn A do C.
W kodzie można odwoływać się także do nazw zdefiniowanych w Menedżerze nazw. Jeżeli mamy taki zakres o nazwie np.MojeKomorki, to można się odwołać do niego poprzez Range(“MojeKomorki”).
Chcąc zadeklarować zakres jako zmienną w kodzie VBA korzystamy z:
Dim ZakresA As Range Dim ZakresB As Range |
Przypisanie wartości (czyli zakresu komórek) do zmiennej typu Range musi być, jak w przypadku wszystkich obiektów VBA, poprzedzone słowem kluczowym Set.
Set ZakresA=Range(“1:1”) Set ZakresB = Range(“A:A”) |
W odniesieniu zakresu Range często wykorzystuje się funkcje:
Obie funkcje przydają się szczególnie w kodzie związanym ze zdarzeniami arkusza.